De stilte was mijn gastheer.
Zijn dis gevuld met
vormen en geuren en
de kleuren van het bos.
Warmte van de zon
weerkaatste op de rotsen.
Hemelsblauw weerspiegelde
in rustig water.
Een catalpa ,
waaronder zich mijn leven ontrolde,
bood beschutting
Jaren overzag ik,
tot aan mijn kleutertijd.
Ik plukte uit de stilte
en het landschap
zoveel troost.
Er verscheen een beeld
van de moeder die
planten warmte gaf
en koesterend rondging.
Die mij zag alsof
ik nog steeds zou groeien
terwijl zij al ouder werd.
Onder de boom
lag ook een kat te spinnen
en uit het huis
klonk gezang
dat mij terug bracht
naar mijn vader.
Dankbaar boog ik voorover
en raakte met mijn wang
de zachte kattenvacht.
